Week 1 alweer!

Selamat Malam (goede avond!)

Ik zou zeggen...kom in de sfeer en zet een lekker Moluks muziekje op! (zie hieronder)
https://www.youtube.com/watch?v=I0tudhcD0xc
https://www.youtube.com/watch?v=ZzHSN1qs3mU

Zaterdags werken/naar school gaan (6 dagen in de week) is hier heel normaal, zo moest ook ik eraan geloven!
Mijn zaterdag begon met een aantal colleges over hoe de zorg (fysiotherapie) in Indonesië vormgegeven wordt. Ze kijken veel naar hoe andere landen het doen, waaronder Nederland! Je kan je vast wel voorstellen dat het voor de staat moeilijk te reguleren is, omdat het bestaat uit ongeveer 17.500 eilanden. Slechte onderlinge communicatie (nauwelijks gebruik van online databases), grote variaties qua inkomen, onbereikbaarheid van bepaalde eilanden etc.

Na mijn colleges brachten we onder het mom van ''culture'' een bezoekje aan: "Kraton NgoyogyakartaHadiningrat", het paleis van de Sultan van Yogyakarta. Mooi om te zien wat voor Nederlandse invloeden hierin terugkomen (glas in lood, de taal, Delfs blauw). Zie de foto’s voor een korte impressie. Het was er erg druk, veel jonge kinderen... die ook ALLEMAAL met deze lange blanke jongen op de foto wilden. Super leuk en lief, maar na 20x heb je dat echt wel gezien haha.
Grenzen verleggen is iets wat bij mij past, qua (vreemd) eten en drinken schort het er daar volgens pap en mam nog wel eens aan haha. Met dit in jullie achterhoofd... werd het ‘’culturele bezoekje’’ vervolgd door een ‘’culturele maaltijd’’. Ditmaal is er besloten om "gudeg met telor" te eten. Telor is niets meer dan hardgekookte ei. Gudeg is een traditioneel Javaans gerecht. Het bestaat onder andere uit onrijpe jack fruit dat urenlang gestoofd wordt in palmsuiker en kokosmelk. Het smaakte ontzettend zoet. Tempeh, tahu en iets wat leek op een spons?! Waren ook onderdeel van dit gerecht. Ze vertelden mij dat het kippenhuid was, maar achteraf bleek het koeienhuid te zijn. Op z'n dialect gezegd "die lui vreten hier echt alles". Ze vinden het zonde om eten weg te gooien, waar ik mij wel in kon vinden... totdat ze mij vertelden dat ze ook kippenhoofden, de poten van een kip en kippen + koeien hersenen aten. Het vertrouwen in hetgeen zij mij in de toekomst zouden voorschotelen was compleet verdwenen, mijn eetlust trouwens ook. Goed... wel gegeten uiteindelijk, want zoals jullie misschien weten, gaat nagenoeg elk gerecht hier gepaard met een pittige smaak (sambal)...neenee..geen conimex potje... maar de homemade versies..die echte heavy ''shit''.

’s Avonds besloot ik eten te bestellen via GRAB. Dit is een applicatie op je telefoon waarop je ondere andere eten en een taxi kan bestellen. Voor mij werd een cheeseburger met 6 kipstukken bereid en bezorgd, hiervoor moest ik 35.000 rupiah (omgerekend €2,20) betalen. Daar kan je het er toch niet van maken zou je denken? Dan te beseffen dat men nog 20 minuten heeft moeten rijden om dit bij mij te bezorgen..heel bijzonder. Ik gaf deze bezorger 5.000rupiah (€ 0,31) fooi en hij sprong een spreekwoordelijk "gat in de lucht"! Na het betalen kwam een blanke passant naar mij toe. Hij schreeuwde ‘’YOURE THE FIRSTWHITEPERSONI’VESEENOVERHERE, HOW ARE YOUDOING’’ naar mij. Hij bleek na even kort gepraat te hebben 60 jarige Australiër te zijn. Hij liep samen met een jong meisje uit de Filipijnen aan de hand. Op dat moment was ik er heilig van overtuigd dat het een geadopteerd meisje was, of zijn dochter? Na wat langer gepraat te hebben vroeg ik waarom hij hier was, waarop hij zei dat hij hier was om de relatie met zijn vrouw te testen. Ik vroeg aan hem waar zijn verloofde was, waarop hij in het Engels zei dat ze aan zijn arm hing. Ze was net 21 geworden! Ik ben gauw naar mijn hotelkamer gegaan en ben gaan eten...ik zat niet alleen te malen in mijn mond, maar ook in mijn hoofd..ik kon er gewoon niet bij...en nog steeds niet trouwens...

Zondag heb ik een lekker rustdagje gehad. Ik had nog aardig last van de jetlag en heb dus weinig gedaan en beleefd.
De maandagochtend bestond wederom uit een aantal colleges, waaronder "bahasaIndonesia" (de Indonesische taal) en "Indonesian culture". Tegen 12.00 uur begon voor de moslims (90% van de university) het middaggebed. Ik mocht hieraan meedoen, super interessant! Vanaf het wassen van je handen, voeten, gezicht en haar tot aan het bidden zelf (4x opzeggen van een ra’kaat). Ze bidden zelf 5x op een dag, waaronder het ochtendgebed die start rond 04.30! Mijn hotel bevindt zich op ongeveer 100m van de moskee af, je snapt waarschijnlijk wel dat het hier dus niet nodig is om je wekker te zetten haha.
Na het middaggebed zijn we kort naar een echte Indonesische "Pasar Malam" gegaan. Dit verschilt nogal van de Nederlandse "Pasar Malams". Dit is een avondmarkt waar men voornamelijk eten, drinken en kleding (Batik) verkoopt. Hier kon ik mijn Indonesische taal en het onderhandelen mooi oefenen.

Vandaag (19-2) stond wederom een cultureel gepland, ditmaal naar de ‘’Borobudur’’. Het was een uurtje rijden vanaf mijn hotel. Het is net zoals de Tempel van de Sultan van Yogyakarta een bekende toeristische trekpleister. De Borobudur is een boeddhistische tempel. Deze tempel is nog steeds in gebruik als gebedsoord. In de stoepa’s (zie foto’s) bevinden zich beelden van Boeddha. Volgens de drie mensen die mee waren vanuit de university, kon ik de handen van Boeddha aanraken... dit zou eeuwig geluk moeten brengen. Ik proberen... ontzettend blij want ik kon erbij! Zij die met mij mee waren begonnen ontzettend hard te lachen... na enige tijd vertelden ze mij dat ik Boeddha zijn voeten aanraakte in plaats van zijn handen... met klein opstapje kon ik er wel bij haha... zeg het maar... eeuwig geluk? Net zoals de tempel van Sultan, was dit ook een ontzettend mooie bezienswaardigheid. Boven op de tempel een ontzettend mooi uitzicht. Hier kwam ik tevens de eerste Nederlanders tegen tijdens mijn reis. Wel even weer fijn om even Nederlands te praten :).
Ook hier ben ik ongeveer 100x gefotografeerd door de Indonesische bevolking, complete groepen... selfies..als ik voor iedere foto een euro had gevraagd, dan was ik inmiddels miljonair.
Als afsluiting heb ik daar nog tussen de olifanten gelopen... prachtige beesten!

Na het culturele uitje zijn we weer uiteten geweest. Zie de foto’s van het eten. Wederom ontzettend lekker gegeten. Waar ik thuis moeite heb met pedis (scherp gekruid) eten, heb ik hier mijn grenzen weer verlegd. De heerlijke 4 soorten homemade sambel door de rijst met kip..ik had nooit gedacht dat ik het zou eten maar..poeh wat lekker! Jaja pap en mam, jullie lezen het echt goed... ook ik doe nu sambel bij mijn eten haha. Inmiddels heb ik mijn eigen sambel aangeschaft en betrap ik mijzelf erop dat ik geen gerecht meer zonder sambel eet :D. Bij thuiskomst ben ik nog onverwachts verrast door een verbrand nekje... een echte belanda!

Vanaf morgen (20-2) ben ik vrij tot maandag. Ik ben van plan om morgen en donderdag het strand te gaan bezoeken! Vrijdag staat een lesje Batikblouse maken op het programma en het weekend zelf staat nog vrijgepland, maar ook dat wordt vast gevuld!

Laterzzzzzzzzzzzzzzzzz